เหง้า - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน -

เหง้า - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน - เหง้า ขิงแกลง ใบเผ็ดอร่อยแง่งเหง้า เป็นยาต้นตำรับไทย อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ thai-local-wisdomarticle_177304 เหง้า ขิงแกลง ใบเผ็ดอร่อยแง่งเหง้า เป็นยาต้นตำรับไทย อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ thai-local-wisdomarticle_177304

เหง้า พืชจำพวกหัว-เหง้า · เหง้า หัว รสเผ็ดร้อนขม สรรพคุณ แก้ปวดท้อง แก้จุกเสียดแน่น ขับลมให้กระจาย แก้ฟกบวม แก้พิษ แก้บิดตกโลหิต แก้ลมป่วง แก้เกลื้อน แก้สันนิบาตหน้าเพลิง ตำผสมกับเกลือมะขามเปียกให้สตรี

เหง้า ลักษณะทางพฤกษศาสตร์, ไม้ล้มลุก อายุหลายปี สูงประมาณ – 2 เมตร มีลำต้นใต้ดินเรียกว่าเหง้า มีข้อและปล้องชัดเจน เลื้อยขนานพื้นดินและแตกแขนงเป็นแง่ง เหง้าหัวมีขนาดใหญ่ด้วนสีขาว ได้จาก เหง้า ; ชื่อพืชที่ให้เครื่องยา ข่า ; ชื่ออื่น กฎุกโรหินี ข่าตาแดง ; ข่าหยวก ข่าใหญ่ ข่าหลวง ; ชื่อวิทยาศาสตร์ Alpinia galanga Willd ; ชื่อพ้อง