หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย
หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย ควบ
อักษรควบ หรือ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คำควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวเรียงกัน พยัญชนะหลังเป็น ร ล ว ประสมด้วยสระเดียวกัน อ่านออกเสียงพร้อมกันแบ่งได้๒ ชนิด อักษรควบแท้ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว
คำควบกล้ำ อักษรควบ หรือ คำควบกล้ำ คือ คำที่ออกเสียงครั้งละหนึ่งพยางค์ แต่อ่านออกเสียงเหมือนสองพยางค์ คำควบกล้ำจะมีสองชนิด คือ 1 คำควบแท้ คือคำที่มีอักษร ร ล ว อยู่กลางคำ และอ่านพร้อม ๆ กับอักษรนำ 1 อักษรควบแท้ คือ ค้าที่มีพยัญชนะต้น 2 ตัว ควบกล้าอยู่ในสระตัว เดียวกัน เวลาอ่านจะออกเสียงพยัญชนะทัง 2 ตัวพร้อม ๆ กันเสียงพยัญชนะควบ กล้าแท้ในภาษาไทยจะอยู่ได้ในต้าแหน่งต้นพยางค์เท่านัน และ 1 คำควบกล้ำแท้ เป็นคำที่มีพยัญชนะ ๒ ตัว ร่วมสระเดียวกัน และออกเสียง พยัญชนะพร้อมกันทั้ง ๒ ตัว ได้แก่ พยัญชนะ ร ล ว ควบกับพยัญชนะตัวหน้า ตัวอย่าง ว ควบ เช่น กว : กว่า กวาง กวาด ไกว ขว :
ราชภัทร วรสาร ค าที่เขียนอย่างอักษรควบ แต่ไม่ออกเสียง ควบกล ้า ๒ สาเหตุที่อาจารย์ภาษาไทยแต่ก่อนก าหนดให้พยัญชนะที่เรียงกัน ๒ ตัวในค าบางค